πρωτανακλίτης

ὁ, Α

(ως τίτλος προέδρου σωματείου) αυτός που ξαπλώνει πρώτος σε ανάκλιντρο σε συμπόσιο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πρωτ(ο)-* + ἀνακλίνομαι «γέρνω»].